Hoe ik fulltime fotograaf werd
En de 5 tips die ik zou willen dat ik had gehad
Als ik aangeef dat ik fotograaf ben dan krijg ik nogal vaak de vraag: “Zeg kan je daar nou een beetje van leven?” Ik vind deze vraag altijd heel erg veelzeggend… ten eerste omdat het aangeeft dat mensen vaak denken dat fotografie een “goedkope” dienst is en ten tweede dat de markt er ook voor heeft gezorgd dat fotografen zichzelf soms te laag inzetten qua tarieven.
Toen ik net fulltime fotograaf werd, was dit een beetje gedwongen. Ideaal was het niet… Ik had destijds een baan maar mijn contract werd niet verlengd en hoewel ik fotografie er een beetje bij deed, wist ik eigenlijk niet goed of ik ervan kon leven. Mijn man had geen werk, ik had (duidelijk) geen studio en we hadden een kleine spaarrekening. Ik zocht actief naar een baan, maar kon het niet vinden… ik besloot volledig voor de fotografie te gaan.
Ik begon als bruidsfotograaf en eerlijk is eerlijk, de markt was destijds nog wat minder verzadigd dan dat deze nu is, waardoor het makkelijker was om als bruidsfotograaf van de grond te komen. Daarnaast is bruidsfotografie is simpelweg een veel gevraagd product en daarmee een goede inkomstenbron. In mijn eerste jaar boekte ik zoveel omzet dat ik het dubbele verdiende van wat ik eerder in loondienst kreeg… not too shabby!
Ik begon mezelf als ondernemer steeds serieuzer te nemen, maar vergat daarbij één ding; mezelf serieus nemen. Dit had als resultaat dat ik in 2017 een fixe burn-out kreeg. Ik werkte zo ontzettend hard! Ik was doorgeslagen… en nu betaalde ik de rekening. Meer dan 1,5 jaar heb ik daarna gekabbeld met mijn gezondheid en energie. Want ik wist meteen al: dit moet anders.
En dus begon ik na te denken wat mij tot een burn-out had gebracht. En dat waren heel veel kleine dingen bij elkaar. Eén daarvan was dat ik bruiloften eigenlijk niet meer zo leuk vond om te doen. Ik was altijd aan het rennen en vliegen, had weinig tijd om de écht bijzondere shots te maken, het was lichamelijk zwaar en ik raakte snel overprikkeld op allerlei locaties. Daarnaast realiseerde ik me dat ik portretten en één-op-één werken eigenlijk veel leuker vond. Daar moest ik iets mee doen.
Nu was ik voor de burn-out al begonnen met experimenteren met portretfotografie en ik merkte hoe ik hiervan genoot. Dit gaf me nu nog meer drive om hierin door te zetten. Ik wilde eigenlijk weg van de bruiloften en fulltime portretfotograaf worden.
Maar ja… ik was gewend om 3000 tot 4000 euro per bruiloft te verdienen. En als je dan ineens fotoshoots gaat doen van zo’n 300 euro… dan red je het niet. Bovendien merkte ik al snel dat ik graag kwalitatief en unieke foto’s wilde maken die veel voorwerk nodig hebben. Ik bood veel meer service dan veel van mijn collega’s. Waar zij een shoot boekte, een uurtje op locatie zaten en binnen een uur de shoot opleverde ging ik in gesprek met mijn klant, maakte ik een moodboard, zocht ik kleding, boekte ik een visagiste, schoot ik minstens 3 uur in de studio, bewerkte ik elke foto tot in de puntjes en bestelde ik prints. Ook kocht ik veel studiomateriaal in: kleding, achtergronden, flitsers. Dan kan je simpelweg niet voor 300 euro een shoot doen… De hoeveelheid tijd, liefdevolle aandacht en energie die ik in ieder kwaliteitbeeld leg, is enorm.
Dus besloot ik eens terug te rekenen wat mijn gewenste jaaromzet zou betekenen qua hoeveel tijd en werk en toen schrok ik wel een beetje. Reken maar eens mee:
Als ik shoots voor 300 euro zou blijven aanbieden en (zoals ik destijds wilde) minstens 50- tot 60K omzet wilde draaien (geloof me, met alle kosten die je als fotograaf hebt, is dit echt nog geen jackpot) dan zou ik dus 200 shoots per jaar moeten doen. Dat zijn er zo’n 16 in een maand en daarmee 4 in een week!
Met de service die ik leverde, wist ik dat dit tijdtechnisch gewoon niet mogelijk zou zijn. En dan had ik het nog niet eens over alle kosten die ik maakte per shoot! Denk aan visagie, prints, kleding en overige kosten zoals mijn studio, abonnementen en apparatuur.
Nu wist ik natuurlijk allang dat ik niet voor 300 euro shoots kon blijven aanbieden en ontwikkelde al snel een prijsplan wat werkte voor mij én voor mijn klanten. Ik realiseerde me namelijk dat mijn ideale klant graag het beste van het beste wil en ook bereid is daarnaar te betalen. En wat zij willen, geef ik ze graag. Sterker nog, het is precies wat ik mijn klanten het liefste geef. Zo passen zij bij mij en ik bij hen. Ik geniet ervan dat de mensen mijn werk zo waarderen en dat neem ik niet voor lief. Intuitief voelen klanten dit aan en inmiddels weten ze het ook van mij.
Dit heeft ervoor gezorgd dat ik nu fulltime portretfotograaf ben. Dat ik doe wat is het liefste doe en daarvan kan leven: dat geeft zo’n goed gevoel!
En jij? Hoe bereik jij dat punt?
Ik zou je graag helpen in jouw groeiproces als ondernemer. Daarom heb ik hier een aantal tips voor je waarvan ik zou willen dat ik ze had geweten!
- Neem jezelf serieus: als ondernemer én als mens!
Je hoort vaak “hustle” als term om lekker keihard te werken. En dat is top voor sommigen… maar luister ook echt naar jezelf. Houd jezelf in de gaten: je lijf, maar ook je mentale gezondheid. Denk na over wat jij nodig hebt om te groeien. Daar hoort TE hard werken niet bij. Want als jij aan jezelf voorbijgaat dan zit jij straks, net als ik in 2017, misschien ook wel in een burn-out. Realiseren wat je nodig hebt, is echt de basis voor iedere slimme ondernemer. Niet alleen financieel, maar ook juist wat je nodig hebt aan energie. Welke dingen vind je leuk en welke dingen kosten je alleen maar energie… Denk daar eens over na en schrijf het op. Dat is immers waar je het allemaal voor doet.
- Schrijf je uren op en bekijk je tarief
Welke dienst je ook aanbiedt: schrijf je uren per dienst op. Ga eens kijken wat je per dienst (shoot) aan uren kwijt bent en neem daar alles in mee. Dus: voorwerk, communicatie met je klant, voorbereiding, fotoshoot, editing en aflevering bijvoorbeeld. Kijk nu eens naar je tarief. Trek er 21% btw vanaf en split je bedrag eens door het aantal uren dat je aan de dienst besteedt.
Hoeveel verdien je dan per uur? Vergeet ook niet dat zo’n 40% tot 50% aan het einde van het jaar nog naar de belastingdienst gaat! Dit is natuurlijk afhankelijk van je kosten, maar evengoed verstandig om alvast bij stil te staan.
- Maak een overzicht van wat je wil verdienen
Het is altijd goed een streven te hebben qua verdiensten. Zo weet je waar je naartoe kan werken en het kan je gemotiveerd houden. Doelen stellen, kan in dit geval heel veel duidelijkheid geven. Zo kan je van tevoren bepalen hoeveel je van welke dienst wil gaan verkopen om je doel te halen. Neem hierin ook mee wat je graag zou willen doen (dus niet alleen datgene wat financieel gezien het meest oplevert). Ik kijk jaarlijks naar wat voor soort opdrachten ik zou willen doen. Zijn dat fine art shoots of portret shoots? En hoeveel wil ik van wat doen? Wat is de ideale mix en wat levert het mij financieel op? Zo heb ik een idee van wat ik nodig heb aan opdrachten dit jaar en kan ik mijn marketing daarop inrichten om die opdrachten te krijgen.
- Houd je kosten bij!
Naast je uren moet je je ook bedenken hoeveel kosten je maakt. Denk aan verzekeringen, apparatuur, props, kleding enz.
Psssst… Geheimpje: Ik had de afgelopen 2 jaar gemiddeld 20K aan kosten. Je kan dan denken dat je veel hebt verdiend, maar als je daarna zoveel geld moet aftrekken worden je inkomsten ineens een stuk minder! Let daarom op met wat je uitgeeft en wat er binnenkomt. Ik heb zelf al eerder ervaren dat je dit soms heel verkeerd kan inschatten en geloof me: dat wil je niet!
- Maak je service zichtbaar
Nee, hiermee bedoel ik niet persé adverteren. Ik bedoel hiermee: laat je klanten zien en weten wat je allemaal voor ze doet. Veel mensen vergeten hoeveel service zij hun klanten bieden. Denk daarbij aan de consults (telefoongesprekken en overleggen), het maken van moodboards, helpen bij het uitkiezen van kleding enz. Dit zijn allemaal dingen die veel extra tijd kosten en sommige fotografen berekenen deze helemaal niet door in hun prijs! Terwijl je deze tijd wel degelijk kwijt bent aan je klant! Dus bereken wat je waard bent en maak het zichtbaar! Zet niet alleen maar de shoot op je website, maar benoem ook de service die je levert. Zo weten potentiële klanten wat je hen geeft en ook waarvoor ze betalen.
Als allerlaatste wil ik je misschien wel het allerbelangrijkste meegeven: doe het werk dat je ook echt leuk vindt. Als deze basis er niet is, dan heb je al snel te weinig motivatie om er fulltime voor te gaan. En dat is nou net wat je als ondernemer wel echt nodig hebt.
Probeer dus te luisteren naar je hart.
Je wil niet weten hoe vaak ik destijds Destination Weddings niet heb aangenomen… puur omdat me het gewoon niet leuk leek. Veel fotografen verklaarden me voor gek, maar voor mij is reizen vooral genieten van wat er te zien is en niet werken.
Tel daarbij op dat al dat reizen me gewoon te veel energie kost… Nou ja, je snapt hem. Dus neem besluiten voor jezelf en laat het niet afhangen van wat anderen doen!
YOU DO YOU! En ook als je geen fulltime fotograaf wil worden, denk gewoon na over wat jij wel wil en wat goed voelt voor jou.
Wil jij je nog meer verdiepen in portretfotografie maar heb je nog geen eigen studio? Schrijf je dan nu in voor de Webinar Studioportret met daglicht en laat je inspireren. Want ook jij kan dit!
